กลอนสรตะ Nithan
กัลยา ผู้หยาบช้า หนาบาป
ดั่งมีดดาบ อาบพิษ มาปลิดชีพ
คราบุญหมด ก็ลดรา เหลือสิบ
ว่าดีดิบ ไม่ดิบดี ถึงที่ใด
กับมิตร ดั่งมีด มาเฉือน
กับเพื่อน ๆ ดั่งกับหอก ที่บอกใบ้
กะ
หวานใจ หวามใจ ในจินตนา
กะชน ผู้ไม่หวาม ปานนั้น
ศัพท์สรร สับหั่น ดั่งกะว่า
ปัจจมิตร อมิตร พิษชีวา
หว่านโปรยมา แต่ผงเถ้า อันเผาลน
พระปิฎกธรรม MBU.๖๖/๑๒๙.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น