กลอนสรตะ Tham Rai
เมื่อตอนเด็ก ตอนยังเล็ก ได้ใกล้
แล่นเรือใบ จะ
เล่นไถน้อย วิ่งเปรี้ยว ตามมี
ร้ายดี เล่นธนู ก็อยู่ตาม
พ้องกันอยู่ สู้ไม่ห่าง ทุกเมื่อ
ทั้งหมดเพื่อ บททั่ว เถื่อสาม
ไม่ทุ่มเถื่อน ตลอดทุ่ง นาดาม
โครงคล่าว เถื่อนกาม น้ำตาพา
พร่างไสว แด่วันพรุ่ง ปีรุ่งโน้น
เดี๋ยวนี้ เพ็ญพูน เต็มสิบห้า
อวบเอาะ เผาะงาม ตามเวลา
ที่เคยมา ก็ไม่มา ในเขตปอง
พระปิฎกธรรม MBU.๖๐/๑๗๕.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น